Kombinezon jest formą odzieży jednoczęściowej, która pierwotnie scalała dwa elementy garderoby- bluzę z długim rękawem oraz spodnie. Początkowo szyto je głównie dla mężczyzn, z racji na ich wygodną formę i aspekt praktyczny. Służyły głównie jako odzież robocza, która miała uchronić pracownika przed toksycznym wpływem substancji chemicznych oraz jej oparów, z którymi naturalnie się stykali.

Kto nosił i nosi kombinezony?

Zakładali je pracownicy w warsztatach samochodowych, robotnicy bazujący w swojej pracy na malowaniu powierzchni tynkowych czy mebli (farby akrylowe itd.) oraz służba porządkowa, kontrolująca stan i jakość roślin w ogrodach czy posiadłościach. Potencjał kombinezonów szybko dostrzegła również branża sportowa w prostym, niekrępującym kształcie ubrania oraz jego wygodnej formie użytkowania. Zauważono potencjał, który uczynił z niego jedną ze standardowych form odzieży noszonej w trakcie wykonywania aktywności fizycznej. Tak oto powstał kombinezon sportowy. Bazując na innowacyjnych technologiach używanych w produkcji mieszanek poliestrowych, stworzono doskonałej jakości przewiewny uniform, który z powodzeniem sprawdza się na zajęciach jogi, tańca, fitnessu czy sesji biegania.

Modernizacja dotychczas znanych kombinezonów

Projektanci postanowili kombinezon bardziej sformalizować. Nadal ma być ubraniem uniwersalnym, niekrępującym ruchy i wygodnym, ale ma nabrać bardziej eleganckiego charakteru. Zaczęto bawić się jego formą; zdekonstruowano jego szkielet- skracając nogawki, obcinając (najczęściej) długie rękawki lub stosując szycia podkreślające talię. Aby jeszcze bardziej uwydatnić doskonałość kobiecej formy, do ubrania zaczęto zakładać lub dodawać w zestawie pasek. Najczęściej szeroki skórzany, z dużą klamrą. Dzięki temu trikowi, sylwetka nabiera pełniejszych kształtów w obrębie ud i bioder oraz optycznie wysmuklona zostaje partia brzucha.